TARİHİ : 12/02/2015
NUMARASI : 2013/698-2015/125


Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Arsa niteliğindeki taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesi yöntem olarak doğru olduğu gibi resmi birim fiyatları esas alınıp, yıpranma payı da düşülerek binaya değer biçilmesinde de bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1-Dava konusu taşınmazın başka paydaşı hakkında aynı amaçla açılan ve Dairemize intikal eden Gaziantep 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/658 esas sayılı tespit ve tescil dosyasında taşınmazın m²"sine Kasım-2013 değerlendirme tarihi itibariyle 625.00-TL değer biçilmiştir. Bu dosyada görülmekte olan dava bakımından güçlü delil niteliğinde olduğu göz önüne alındığında aynı değerlendirme tarihi itibariyle 450,00-TL/m² değer belirlendiğinden, adı geçen dosya mahkemesinden getirtilerek, bilirkişi kurulundan aynı parsel için tespit edilen m² değerinden ayrılma nedenleri konusunda ek rapor alınmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2-2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine 6459 sayılı Yasanın 6. maddesi ile eklenen hüküm uyarınca, dava dört ay içerisinde sonuçlandırılamadığından, Anayasa Mahkemesi’nin 19.12.2013 tarih ve 2013/817 başvuru numaralı 1. bölüm kararı da göz önüne alınarak, kamulaştırma bedeline faize karar verilmişse de davadan önce acele el koyma dosyasında yatırılan bedel ile yargılama sırasında tespit olunan bedel aynı olduğundan faize karar verilmemesi gerektiğinin düşünülmemesi,
-Doğru görülmemiştir.
Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 18/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.