Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/10006 Esas 2019/4042 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/10006
Karar No: 2019/4042
Karar Tarihi: 03.04.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/10006 Esas 2019/4042 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, karşıdan karşıya geçerken davalının aracıyla çarpılarak yaralanmıştır. Mahkeme, davalının kusurlu olduğunu ve davacının maddi ve manevi tazminat talebinin kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Temyiz süresi içinde davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Kanun Maddeleri: Kusur sorumluluğu için Türk Medeni Kanunu madde 41, tazminat talepleri için Türk Borçlar Kanunu madde 49 ve madde 53 uygulanmıştır.
17. Hukuk Dairesi         2016/10006 E.  ,  2019/4042 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve süresinden sonra davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacı vekili, müvekkilinin 25.03.2010 tarihinde ana caddeden karşıdan karşıya geçtiği sırada davalı ..."in sevk ve idaresindeki aracıyla şehir içi hız limitlerine uymaksızın davacıya çarparak yaralanmasına neden olduğunu, davacının tedavisinin devam ettiğini, kazaya 1. derecede davalının sebebiyet verdiğini, kaza sonucunda davacının vücudunda kemik kırıklarının olduğunu, davacının çok acı çektiğini belirterek kaza tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte 10.000,00 TL manevi tazminat ve fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 10.000,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı taraf davaya cevap vermemiştir.
    Mahkemece, davacının maddi tazminat talebinin kabulü ile 5.789,00 TL maddi tazminatın olay tarihi olan 25/03/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 2.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 25/03/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine, karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Gerekçeli karar davalı vekiline 12.01.2016 tarihinde tebliğ edilmiş olup, davalı vekili, kararı 29.01.2016 tarihinde temyiz etmiştir. Davalı vekilinin temyiz dilekçesi, süresinde olmadığından, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
    Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 88,75 TL fazla alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 03/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.