Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/4313 Esas 2019/9632 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4313
Karar No: 2019/9632
Karar Tarihi: 23.05.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/4313 Esas 2019/9632 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkum olmuştur. Mahkeme, sanığın eylemlerinin doğru olarak nitelendirildiğini ve kanunun öngördüğü suç tiplerine uyduğunu belirtmiştir. Kararda yer alan bir paragrafta ise iddianameye konu olmayan bir olayın anlatımına yer verilmiştir, ancak bu yazım yanılgısının esasa etkisinin olmaması sebebiyle mahallinde düzeltilebileceği ifade edilmiştir. Mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında hak yoksunluğuna da hükmedilmemiştir. Ancak temyiz eden müdafinin iddialarından birisi mükerrir sanık hakkında verilen cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin yetinilerek belirlenmemesi yönünde olmuştur. Bu nedenle kararda, mükerrir sanık hakkında infazı kısıtlar biçimde denetimli serbestlik tedbirinin süresinin belirlenmesi hukuka aykırı görülmüştür. Yargıtay 18. Ceza Dairesi kararı doğrultusunda, tekerrür hükümlerindeki bir yıl süreyle ilgili ibare karardan çıkarılarak onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 43/2. maddesi (Sanık hakaret eylemini birden fazla görevliye karşı gerçekleştirmişse, TCK'nın bu maddesi uygulanabilir.)
- TCK'nın 53. maddesi (Mahkumiyetin kanuni sonucu

18. Ceza Dairesi 2017/4313 E. , 2019/9632 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanığın hakaret eylemini birden fazla görevliye karşı gerçekleştirmesine rağmen TCK’nın 43/2. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Kararın gerekçe kısmında, iddianameye konu olayla ilgisi bulunmayan başka bir olayın anlatımını içeren bir paragraf yazılmış ise de, esasa etkili olmayan bu yazım yanılgısının mahallinde düzeltilebilir maddi hata niteliğinde olduğu,
Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde infaz evresinde re"sen uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi başkaca hukuka aykırılığa rastlanmamıştır.
Ancak,
Mükerrir sanık hakkında, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar biçimde denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafisinin temyiz iddiaları yerinde ise de, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, “tekerrür uygulamasına ilişkin hüküm fıkralarındaki 1 yıl süreyle ibaresinin hükümden çıkarılması” suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.