Resmi Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12243 Esas 2019/6879 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12243
Karar No: 2019/6879
Karar Tarihi: 02.10.2019

Resmi Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12243 Esas 2019/6879 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Resmi Belgede Sahtecilik suçundan sanık hakkında mahkumiyet kararı verdi. Ancak, belgelerin aynı anda ele geçirilmemesi nedeniyle zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanamayacağına hükmedildi. Ayrıca, belge sayısının temel cezanın belirlenmesinde dikkate alınması gerektiği vurgulandı. Emanetteki delilin müsaderesine karar verilmesi ve uygulanan kanun maddelerinin Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararıyla yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle hüküm bozuldu. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 43. ve 53. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/12243 E. , 2019/6879 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi Belgede Sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-5237 sayılı TCK"nin 43. maddesinde, "değişik zamanlarda" ibaresine yer verilmiş olması nedeniyle, aynı zamanda işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı cihetle; suça konu sahte sürücü belgesi ve nüfus cüzdanının aynı anda ele geçirilmesi, değişik zamanlarda düzenlendiğine dair delil bulunmaması karşısında; 5237 sayılı TCK"nin 43. maddesi kapsamında teselsül koşullarının oluşmadığı, ancak belge sayısının temel cezanın belirlenmesinde dikkate alınması gerektiği gözetilmeden, bu madde uyarınca cezada artırım yapılması,
2-Suçun konusunu ve delilini oluşturan emanetteki nüfus cüzdanı ve sürücü belgesinin delil olarak dosya içinde saklanması yerine müsaderesine karar verilmesi,
3-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.