7. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine asıl davada 24/05/2011 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 13/06/2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Asıl ve birleşen dava, 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Asıl ve birleşen davada davacı vekili, müvekkiline ait 140 ada 6 parsel sayılı taşınmaz lehine asıl ve birleşen dava davalılarına ait aynı adada bulunan 1, 5 ve 11 parsel sayılı taşınmazlardan bedeli mukabilinde geçit hakkı kurulmasını talep etmiştir.
Asıl davada davalı ..., davanın reddini savunmuştur.
Birleşen davada davalılar, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, dava konusu 140 ada 6 parsel sayılı taşınmaz lehine 140 ada 1 ve 5 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... temyiz etmiştir.
1) Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre davalı ... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş ve reddi gerekmiştir.
2) Davalı ... vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Bu tür davalar ülkemizde arazi düzenlenmesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi nedeniyle zorunlu olarak açılmaktadır. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine “mutlak geçit ihtiyacı” veya “geçit yoksunluğu”, İkincisine de “nispi geçit ihtiyacı” ya da “geçit yetersizliği” denilmektedir.
Kurulan geçit hakkının Türk Medeni Kanununun 748/3 ve 1012. maddesi ile yeni Tapu Sicil Tüzüğünün “İrtifak haklan ve taşınmaz yükünün tescili” başlıklı 30. maddesi gereğince kütük sayfasında ayrılan özel sütununa tesciline karar verilmelidir.
Somut olaya gelince; mahkemece hüküm sonucunda geçit irtifakının dava konusu taşınmazların kütük sayfasında ayrılan özel sütununa tesciline karar verilmesi gerekirken bu hususun yazılmaması doğru görülmemiş ve kararın bozulmasını gerektirmiş ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK"nın 438/7. maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle; davalı ..."ün sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bent uyarınca davalı ..."ün temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm sonucuna yeni bir bent olarak “Tapu Sicil Tüzüğünün 30. maddesi gereğince geçit hakkının, aleyhine geçit hakkı tesis edilen 140 ada 1 ve 5 parsel sayılı taşınmazlann kütük sayfasında ayrılan özel sütununa tesciline,” ibaresinin eklenmesi suretiyle düzeltilmesine, hükmün HUMK"nun 438/7. maddesi gereğince DEĞİŞTİRİLMİŞ ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 13.10.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.











Okundu: K. Güzel B.Arıcı