Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6128 Esas 2019/603 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6128
Karar No: 2019/603
Karar Tarihi: 06.02.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6128 Esas 2019/603 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme tarafından verilen karara göre, sanık silahlı terör örgütüne üye olmaktan suçlu bulunmuştur. TCK’nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca mahkumiyetine hükmedilmiştir. Sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği için temyiz davası reddedilmiş ve hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri detaylı bir şekilde şu şekildedir:
- TCK’nın 314/2 maddesi: terör örgütüne üye olmak suçunu düzenlemektedir.
- TCK’nın 62 maddesi: sanık için uygun hapis cezasının belirlenmesinde kullanılan kriterleri belirtmektedir.
- TCK’nın 53 maddesi: cezayı hafifleten nedenler arasında yer alan tahrik hallerini açıklamaktadır.
- TCK’nın 58/9 maddesi: terör örgütüne üye olma suçunu işleyen kişilerin cezalarının artırılmasını sağlamaktadır.
- TCK’nın 63 maddesi: cezaevi infazının nasıl yapılacağını düzenlemektedir.
- 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi: terör örgütleriyle mücadelede belirli yetkilere sahip güvenlik güçlerinin nasıl hareket edeceğini düzenlemektedir.

16. Ceza Dairesi 2018/6128 E. , 2019/603 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı
Kanunun 5. maddesi uyarınca mahkumiyetine ilişkin
istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 06.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.