MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02/.../2015 tarih ve 2014/212-2015/340 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ...’ın uzun yıllardır ...’da yeme içme sektöründe faaliyet gösterdiğini, müvekkilinin 2012/55474 sayılı “... ...” ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, davalı tarafından markasının mesnet gösterilerek itiraz ettiğini,davalı itirazı üzerine başvurunun ... kararı ile red edildiğini, markaların benzemediğini iddia ederek ... kararının iptali ile markanın tesciline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, ... kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, müvekkilinin mesleğinde ... olarak tanındığını, 2007 yılından bu yana bu ibareyi kullandığını, davacı başvurusu ile müvekkilinin ... markasının benzer olduğunu, davacı markasının müvekkili markası ile iltibas yarattığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu 2012/55474 sayılı ""... ..."" marka başvurusunun davacı tarafından “43. sınıfta yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri, geçici konaklama hizmetleri (gündüz bakımı (kreş) hizmetleri dahil), hayvan bakım evleri hizmetleri için tescil başvurusunda bulunulduğu,davalı tarafından 2012/23786 sayılı ..., 2010/40750 sayılı ..., 2010/82799 sayılı ... markaları mesnet gösterilerek itiraz edildiği, taraf markalarının hizmet listelerinin aynı ve aynı tür olduğu, markalar arasında 556 sayılı KHK’nin 8/1-b maddesi anlamında karıştırılma ihtimali bulunduğu, ... kararının yerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 05/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.