Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 50/4-1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla gündüzün yağışlı havada şehir içindeki mülk yolundan çift yönlü yola geçiş üstünlüğüne riayet etmeden çıkmak istediği sırada, solundan yol üzerinde seyretmekte olan motorsikletin kendi aracının sol ön far kısmına çarpması sonucu motosiklet sürücüsünün yaralı olarak kaldırıldığı hastanedeki tedavisinin ardından 24.03.2014 tarihinde kolluğa başvurarak oluşu bu şekilde anlatarak şikayetçi olduğu ve ertesi gün hayatını kaybettiği, kendisinde kalp ve damar hastalığı bulunan kişinin ölüm sebebinin künt kalça travmasına bağlı femur kırığı ve gelişen komplikasyonlar sonucu meydana geldiğinin, ölüm ile kaza arasında illiyet bağının bulunduğunun bildirildiği, sanığın aşamalarda kaza mahallindeki evin bahçesinden çıkmadığını, ölenin kendisinin çıkacağını düşündüğü için fren yaparak kaydığını, kesinlikle aracına çarpmadığını iddia ettiği; ancak olaydan sonra olay yerine giden ölenin kardeşi Hüseyin"in aracın sol ön far kısmının hasarlı olduğuna yönelik beyanı üzerine araçta yapılan incelemede aracın sol ön çamurluğunun boyalı, ön tampon ve sol ön farın tamir gördüğünün anlaşıldığı; dolayısıyla sanığın savunmalarına itibar edilmeyerek asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiğinin kabul ve tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin oluşa ve kaza ile ölüm arasında illiyet bağı bulunmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (4) ile numaralandırılan paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, kendisine verilen uzun süreli hapis cezasının TCK"nın 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 1095 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 21.900 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.