Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6208 Esas 2020/2005 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4-1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yetkilisi olduğu... San. Tic. Ltd. şirketinde vasıfsız işçi olarak çalışan kazalı işçinin, kesilen saç levhalarının 40 adetini bir diğer işçiyle birlikte üst üste dizerek bez sapan geçirip sabitledikten sonra, tavan vinci ile sehpaya doğru getirmek üzere hareket ettikleri sırada saçların dengesini kaybederek düştüğü, bundan kaçınmak için palet sepetlerden dolayı hareket alanı dar olduğundan geriye kaçan işçinin kafasının üstüne doğru düşerek başını palet sepetlere çarpması sonucu tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybettiği, kazalıyı işçiye kişisel koruyucu ekipman ve iş güvenliği ile sağlığına yönelik eğitim verilmemesi, çalışma alanının dar olması, parçaların istiflenmesinin ve taşınmasının uygun koşullarda yapılmaması ile gerekli iş organizayonunu sağlamaması dolayısıyla sanığın asli kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik araştırmaya ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (4) ile numaralandırılan paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, kendisine verilen uzun süreli hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 910 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.