Esas No: 2020/23617
Karar No: 2022/21647
Karar Tarihi: 02.11.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23617 Esas 2022/21647 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edildiği belirtiliyor. Sanık hakkında tehdit suçundan kurulmuş bir hüküm bulunmadığını, mağdurun şikayetinden vazgeçtiği için sanık hakkında hakaret suçundan düşme kararı verildiğini ve kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin temyiz edilemeyeceği belirtiliyor. Kanun numaraları 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri olarak veriliyor. Ancak mağdurun şikayetinden vazgeçmesi karşısında sanığın vazgeçmeyi kabul edip etmediğinin sorulup sonuca göre değerlendirilmesi gerektiği ifade edilerek kararın bozulmasına karar verildiği belirtiliyor. Kanun numarası ise TCK’nın 73/4. maddesi olarak veriliyor.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret, tehdit
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulmuş bir hüküm bulunmadığı,
Anlaşıldığından o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz davası istemi hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2- Mağdur sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet, sanık ... hakkında ise hakaret ve kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet ve düşme kararlarına yönelik mağdur sanık ...'ün temyiz isteminin incelenmesinde;
a-Sanık ... hakkında kasten yaralama eylemine ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibarıyla hükmün temyiz edilmez olduğu,
b-Mağdur ...’ün 09/11/2015 tarihli duruşmada sanık ... hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği anlaşılmakla, katılan sıfatını almayan mağdurun temyiz hakkının bulunmadığı,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, mağdur sanık ...’ün TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
3- Diğer temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
a- Sanık ... hakkında tehdit ve sanık ... hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizinde;
Sanıklara yükletilen tehdit ve kasten yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanıklar ..., ... ve o yer Cumhuriyet Savcısının ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
b- Sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen düşme kararının temyizinde; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mağdur ...’ün 09/11/2015 tarihli duruşmada şikayetinden vazgeçmesi karşısında, TCK’nın 73/4. maddesi uyarınca sanık ...’e şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ün temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine 02/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
