21. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/126 Karar No: 2020/1609 Karar Tarihi: 10.03.2020
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2020/126 Esas 2020/1609 Karar Sayılı İlamı
21. Hukuk Dairesi 2020/126 E. , 2020/1609 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir. Hükmün, davalılardan ..., As Çimento Sanayi Ve Ticaret A.Ş., ... ve ... vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre; temyiz eden davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine, 2-Dava, sigortalının iş kazası sonucunda vefatı nedeniyle yakınlarının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davalı ... yönünden davanın reddine, diğer davalılar yönünden davacı eş lehine 157.296,51 TL maddi, 30.000,00 TL manevi, davacı çocuk lehine 24.447,38 TL maddi, 25.000,00 TL manevi tazminat ödenmesine karar verilmiştir. Dosya kapsamından iş kazasının meydana gelişinde müteveffa sigortalının %5 oranında müterafik kusurunun bulunduğu, dava dilekçesindeki paraflar ve dava açılırken yatırılan peşin harç tutarı dikkate alındığında manevi tazminat istemlerinin eş yönünden 30.000,00 TL, çocuk yönünden 20.000,00 TL olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece taleple bağlı olarak karar verilmesi gerektiği HMK ’nun 26. maddesinin emredici kuralıdır. Hal böyle olunca somut olayda davacı davacı çocuk lehine 25.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmek suretiyle talebin aşılması isabetsiz olmuştur. Mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuksal olgular dikkate alınmadan, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. O halde, temyiz eden davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılara iadesine 10/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.