MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, milli bayram ve ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davacının davalıya ait işyerinde çalışmakta iken iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, fazla çalışma yaptığını, genel tatillerde çalıştığını, yıllık izinlerini tam kullanmadığını, alacak ve tazminatlarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ücret alacağının davalıdan faizleri ile birlikte tahsilini istemiş, taleplerini bilirkişi raporu doğrultusunda artırarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davacı ve arkadaşlarının işten çıkartılmadıklarını, işçilerin işyerini kendilerinin terk ettiklerini, devamsızlık yaptıklarını,işe dönmeleri için ihtarname gönderildiğini,iş akitlerinin devamsızlık nedeniyle haklı olarak feshedildiğini, bu nedenle tazminat hakkının doğmadığını, fazla mesai, milli bayram ücreti alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iş akdinin işverence haksız olarak feshedildiği, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, ücret alacağı bulunduğu, fazla çalışma yaptığı, genel tatil günlerinde çalıştığı, yıllık izin ücreti alacağı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı yasal süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, davacı tanıklarının beyanlarına göre, davacının hafta içi 08.00-22.00 saatleri arasında 2 saat ara dinlenmesinin düşülmesiyle 12 saat, cumartesi günleri 08.00-18.30 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenmesi düşülerek 9 saat çalıştığı, haftada toplam 69 saat çalıştığı, 45 saatin düşülmesiyle 24 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de, davacı tanıklarının işverene karşı davası olan tanıklar oldukları ve günlük mesai saatleri ile ilgili farklı dosyalarda birbiriyle çelişen beyanlarının bulunduğu dikkate alındığında, fazla çalışma ücretinin, Dairemizce incelemesi yapılan 2012/21410 E sayılı dosyasında olduğu gibi, davacının haftanın 2 günü, 08.00-18.30 saatleri arası çalıştığı, 3 gün 08.00-19.30 saatleri arası çalıştığı, 2 cumartesi günü 08.00-13.00 saatleri arası, 2 cumarteside 08.00-17.00 saatleri arası çalıştığı,1,5 saat ara dinlenmesi düşülerek, cumartesi 13.00" a kadar çalışılan haftalarda 52,5 saat çalıştığı, yasal 45 saatlik sürenin üzerinde 7,5 saat fazla çalışma yaptığı, 17.30" a kadar çalışılan 2 hafta ise 56 saat çalıştığı yasal 45 saatlik sürenin üzerinde 11 saatlik fazla çalışma yaptığı kabul edilerek belirlenmesi gerekirken hatalı yorum ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.05.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.