Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6981 Esas 2020/1994 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6981
Karar No: 2020/1994
Karar Tarihi: 25.02.2020

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6981 Esas 2020/1994 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, 3.71 promil alkollü olarak araç kullanması nedeniyle trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. TCK'nın 179/3-2, 53, 58/6. maddeleri gereği mahkumiyet kararı verilmiştir. TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi tarafından yapılan iptal kararı doğrultusunda, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliği infaz aşamasında gözetilmelidir. Kararda ayrıca, yargılama giderlerinin devlet tarafından karşılanması gerektiği belirtilmektedir. Kanuna aykırı bulunan bu giderin sanıktan alınmaması gerektiği belirtilmiştir. Kararda verilen ceza, yasalara uygun olduğu için temyiz itirazları reddedilmiştir. Detaylı açıklama için; TCK'nın 179/3-2, 53 ve 58/6. maddeleri incelenebilir.

12. Ceza Dairesi 2019/6981 E. , 2020/1994 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 53, 58/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Olay günü güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak derecede 3.71 promil alkollü olarak araç kullanan sanığın cezalandırılmasına yönelik mahkemenin kabul ve takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak;
5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106"ncı maddesinde öngörülen terkin edilmesi gereken miktardan az olan yargılama giderlerinin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekirken 9 TL"den ibaret giderin sanıktan alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının yargılama giderinin tahsiline ilişkin B bendindeki "Sanıktan tahsiline" ibaresinin çıkarılarak yerine "Devlet Hazinesine yüklenmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.