Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/9015 Esas 2018/2663 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/9015
Karar No: 2018/2663
Karar Tarihi: 13.02.2018

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/9015 Esas 2018/2663 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, işyerinde 15.05.1996-28.02.2013 tarihleri arasında ütücü olarak çalıştığını ve iş sözleşmesini emeklilik nedeniyle feshettiğini belirterek kıdem tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ücret ve asgari geçim indirimi ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme davanın kısmen kabulüne hükmetmiştir. Davalı, asgari ücretle çalıştıklarını ve diğer dava konusu ücret alacakları olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Yargıtay davacının asgari geçim indirimi alacağı hükmüne karşı çıkmıştır; çünkü davacının bordrolardaki ödemeye itiraz etmediği için anılan alacağın reddi gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise açıklanmamıştır.

9. Hukuk Dairesi 2015/9015 E. , 2018/2663 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 15.05.1996-28.02.2013 tarihleri arasında ütücü olarak çalıştığını,iş sözleşmesini emeklilik nedeniyle feshettiğini iddia ederek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla; kıdem tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ücret ve asgari geçim indirimi ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalıların Cevabının Özeti:
Davalı şirket vekili, davacının 01.01.1997 tarihinde işe başladığını ve 28.02.2013 tarihinde emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını, asgari ücretle çalıştığını, söz konusu tarihler arasında geçen çalışmalarına ilişkin kıdem tazminatına asgari ücrete göre hesaplanmak kaydıyla kabul ettiklerini, diğer dava konusu resmi tatil, ücret, yıllık izin ve asgari geçim indirimi ücret alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece her ne kadar davacının asgari geçim indirimi alacağı hüküm altına alınmışsa da; hükme esas alınan raporda asgari geçim indirimlerinin bordrolarda ödendiği tespit edildiğinden ve davacıda bordrolardaki ödemeye itiraz etmediğinden, anılan alacağın reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.