MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatili ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının ödenmediğinden bahisle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Uyuşmazlık davacının ücreti ile fazla mesai alacağı noktasında toplanmaktadır.
Davacı dava dilekçesinde iş sözleşmesinin kendisi tarafından feshedildiğini belirttiği halde ve dosya içeriğine göre de iş sözleşmesinin davacı tarafından ücretleri ödenmediği için haklı sebeple feshedildiği anlaşılmasına rağmen, mahkemece iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde feshedildiği gerekçesiyle kıdem tazminatı talebinin hüküm altına alınması sonuç itibariyle doğru olduğundan bozma sebebi yapılmamıştır.
Davacı aylık 1.060,00 TL ücret aldığını iddia etmiş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda son ayın net ücreti 1.000,00 TL olarak kabul edilmiş, bu ücrete 100,00 TL servis yardımı ve 100,00 TL yemek ücreti eklenmek suretiyle brüt 1.596,00 TL ücret üzerinden kıdem tazminatı alacağı hesaplanmıştır. Davacının son ay ücretinin net 1.000,00 TL olarak kabulü dosya içeriğine uygun düşmektedir. Ancak davacının servis yardımı yapıldığına ilişkin iddiası ispatlanmadığı halde bu yardımdan faydalanıyormuş gibi ücretin hesaplanması hatalıdır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp delillenmedikçe, imzalı bordroda görünen fazla
çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Günlük çalışma süresinin onbir saati aşamayacağı kanunda emredici şekilde düzenlendiğine göre, bu süreyi aşan çalışmaların denkleştirmeye tabi tutulamayacağı, zamlı ücret ödemesi veya serbest zaman kullanımının sözkonusu olacağı kabul edilmelidir.
Yine işçilerin gece çalışmaları günde yedibuçuk saati geçemez. Bu durum günlük çalışmanın, dolayısıyla fazla çalışmanın sınırını oluşturur. Gece çalışmaları yönünden, haftalık kırkbeş saat olan kanuni çalışma sınırı aşılmamış olsa da günde yedibuçuk saati aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti ödenmelidir. Dairemizin kararları da bu yöndedir.
Somut olayda davacının iki güvenlik görevlisi arkadaşıyla birlikte oniki saatlik vardiyalar halinde çalıştığı dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Bu çalışma şekline göre davacının gündüz vardiyalarındaki çalışmaları sebebiyle fazla mesai yapmadığı, ancak gece vardiyalarına denk gelen çalışmaları sebebiyle yedibuçuk saati aşan sürenin fazla mesai olarak kabul edilmesi gerekir. Yazılı şekilde günde üç, haftada onsekiz saat fazla mesai yapıldığı kabul edilerek sözkonusu alacağın hüküm altına alınması hatalıdır. Ayrıca bazı bordrolarda fazla mesai için tahakkuk yapıldığı görülmekte olup, bu ödemenin ait olduğu aylar dışlanarak hesaplama yapılması gerekirken hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu aylar dışlanmadan hesaplama yapılmıştır. Bu husus da ayrı bir bozma sebebidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.