Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/3894 Esas 2015/5695 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/3894
Karar No: 2015/5695
Karar Tarihi: 26.03.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/3894 Esas 2015/5695 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, iş sözleşmesinin disiplin kurulu kararı ile haksız yere sonlandırıldığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacağının ödenmesini talep etmiştir. Davalı işveren ise fazla mesai alacağı olmadığını savunarak davanın reddedilmesi gerektiğini söylemiştir. Mahkeme davacının tazminat taleplerini kabul etmiş, ancak ulusal bayram genel tatil ücreti talebini reddetmiştir. Davalı taraf, bulguların eksik inceleme sonucu elde edildiğini iddia ederek kararın temyiz edilmesini talep etmiştir. Yargıtay da davacının fazla çalışma iddiasının ispat yükünün kendisinde olduğunu ve bu ispatın iş yeri kayıtları veya tanıklarla yapılabileceğini belirtmiştir. Yargıtay ayrıca, iş yeri kayıtlarının dikkate alınmadan eksik inceleme sonucu karar verildiğini söyleyerek, kararı bozmuştur.
Kanun Maddeleri:
İş Kanunu Madde 20, Madde 25/II, Madde 39, Madde 46, Madde 55
Borçlar Kanunu Madde 369, Madde 373, Madde 397

7. Hukuk Dairesi 2015/3894 E. , 2015/5695 K.

"İçtihat Metni"

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı Pegasus A.Ş. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, disiplin kurulu kararı neticesinde ahlak ve iyiniyet kurallarına aykırı eylem nedeniyle iş sözleşmesinin sonlandırıldığını, feshin haksız olduğunu beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davacının iş akdinin disiplin kurulu kararı ile feshedildiğini, fazla mesai alacağının bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece davacının kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacağına ilişkin talebinin kabulüne, genel tatil ücreti talebinin reddine karar verilmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, davalı tarafça dosyaya bazı günlere ait giriş-çıkış saatlerini gösterir iş yeri kayıtları sunulmuştur. Bu kayıtlar sadece davacıya yönelik değil, birçok işçiye yönelik birlikte düzenlenen kayıtlardır. Bu kayıtların sonradan düzenlendiği iddiası da yoktur. Bu durumda bu kayıtların bulunduğu tarihler yönünden bu kayıtlar dikkate alınarak, bu kayıtların bulunmadığı tarihler yönünden de tanık beyanları esas alınarak karar verilmesi gerekirken işyeri belgeleri dikkate alınmaksızın eksik inceleme ile karar verilmiş olması bozma nedenidir.
O halde davalı ... vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26.03.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.