Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet



Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık sürücünün sevk ve idaresindeki ticari taksi ile gündüz vakti, meskun mahalde iki yönlü sokakta seyir halindeyken olay tarihinde kontrolsüz dört yönlü kavşak olan kaza mahalline geldiğinde, seyrine göre sağından kavşağa giren müşteki ...’ın sevk ve idaresindeki otomobile kavşakta geçiş önceliğine uymayarak asli kusurlu olarak çarpması sonucu ...’ın hayat fonksiyonlarını orta (3.) derece etkileyecek nitelikte kemik kırığı oluşmasına, müşteki ...’in basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmalarına neden olduğu olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme hükümlerinin uygulanmamasına, dosyanın Adli Tıp Kurumuna gönderilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.03.2020 tarihli ve 2018/12-399 Esas-2020/154 Karar sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine ve (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
2-Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün (1) nolu fıkrasında yer alan, “işlenişinde kullanılan araç” ve “suç sebepleri” ibarelerinin hükümden çıkarılması, yine hükmün (4) nolu bendinde yer alan “50/1-a ve 52/2 maddeleri uyarınca” ibaresinden sonra gelmek üzere “ adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 175 tam gün olarak belirlenmesine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.05.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.