Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/2533 Esas 2019/1035 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2533
Karar No: 2019/1035
Karar Tarihi: 19.02.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/2533 Esas 2019/1035 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm olmuştur. Ancak sanığın daha önce aynı suçtan dolayı herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, kanunun 191. maddesinin 5. fıkrası sanık lehine uygulanamamıştır. Sanık ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmış, ancak yükümlülüklerini ihlal ettiği için hüküm kurulmuştur. Mahkeme, yargılama sürecinin yasaya uygun yapıldığı, delillerin tartışıldığı ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığına karar vermiştir. Bu nedenle, temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri: 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi, TCK'nın 191. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası, 85. madde.

10. Ceza Dairesi 2015/2533 E. , 2019/1035 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosyası incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 19/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.