Mahkemesi : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi


Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince verilen kararın, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
6100 sayılı Hukuk Muhakemesi Kanunu"nun 366"ncı madde "Bu Kanunun istinaf yolu ile ilgili 343. ilâ 349. ve 352"nci maddeleri hükümleri, temyizde de kıyas yoluyla uygulanır" hükmü yollamasıyla 344"ncü maddesinde "İstinaf dilekçesi verilirken, istinaf kanun yoluna başvuru için gerekli harçlar *1**2* ve tebliğ giderleri de dâhil olmak üzere tüm giderler ödenir. Bunların hiç ödenmediği veya eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren mahkeme tarafından verilecek bir haftalık kesin süre içinde tamamlanması, aksi hâlde başvurudan vazgeçmiş sayılacağı hususu başvurana yazılı olarak bildirilir. Verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde, mahkeme başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verir. Bu karara karşı istinaf yoluna başvurulması hâlinde, 346"ncı maddenin ikinci fıkrası hükmü kıyas yoluyla uygulanır." şeklinde düzenlenen hüküm gereğince, temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden  nispi harca tabi davalarda verilen esasa ilişkin hükümlerin temyizi sırasında, nispi temyiz harcı peşin alınır. Temyiz harç ve giderlerinin eksik ödenmiş veya hiç ödenmemiş olduğunun sonradan anlaşılmış bulunması hâlinde, Harçlar Kanunu’nun 32. maddesine göre müteakip işlemler yapılmaz. Karar veren Hâkim tarafından bir haftalık kesin süre tanınarak, bu süre içerisinde tamamlanması veya ödenmesi, aksi hâlde temyizden vazgeçmiş sayılacağı temyiz edene yöntemince ve yazılı olarak bildirilir. Ancak temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği hâlde süresinde ödenmediği belgelendirilmiş ise temyiz kanun yoluna başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verir.
Eldeki davada ise, yukarıda sözü edilen Yasa hükmüne aykırı olarak hükmü temyiz eden davalılar vekili tarafından her iki davalı adına da temyiz dilekçesinin verildiği sırada ve yasal temyiz süresi içerisinde, aralarında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmayan her bir davalı adına ayrı ayrı nispi temyiz karar harcı ile başvuru harcı alınması gerekirken, sadece tek harç alındığı, bu haliyle gerekli harç ve giderlerin tamamının ödenmediği anlaşılmaktadır. Böyle olunca da;
(a) Hukuk Muhakemeleri Kanununun anılan maddesinde öngörülen prosedür işletildikten,
(b) Temyiz eden tüm davalılar adına başvurma ve nispi temyiz harcının yatırılmaması hâlinde yatırılan temyiz harcının hangi davalı adına yatırıldığı davalılardan sorulmak suretiyle tespit edildikten sonra, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 366"ncı madde yollamasıyla Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun anılan 344"ncü maddesinde öngörülen prosedür, harç tamamlanmak üzere işletildikten sonra, bu süreçte şayet temyiz dilekçesinin reddi yönüne gidilirse temyiz talebi reddedilen davalıya tebliğ edilerek temyiz süresi geçtikten sonra gönderilmek üzere dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 09.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.