Esas No: 2020/21209
Karar No: 2022/21772
Karar Tarihi: 03.11.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/21209 Esas 2022/21772 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişiye karşı işlenen kasten yaralama ve tehdit suçlarıyla ilgili yerel mahkeme tarafından verilen hükümleri inceledi ve temyiz isteğinin reddi nedenlerinin olmadığına karar verdi. Bununla birlikte, yargılama sürecinde yapılan incelemede, altsoya ve kendisini savunamayacak bir mağdura karşı işlenen kasten yaralama suçu için temel cezanın belirlenirken, iki nitelikli halin gerçekleştiği gözetilmediği ve tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozuldu ve dosya yeniden esas/hüküm mahkemesine gönderildi.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 61. maddesi: Temel ceza
- TCK'nın 86/3-a-b maddeleri: Nitelikli kasten yaralama suçu
- TCK'nın 106. maddesi: Tehdit suçu
- CMK'nın 253/1. maddesi: Sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi
- CMK'nın 254. maddesi: Sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi için tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Kasten yaralama suçunun altsoya ve beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan mağdur ...'a karşı, işlenmesi karşısında, TCK'nın 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Kanunun 86/3-a-b maddelerindeki iki nitelikli halin gerçekleştiği gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca, sanığın kasten yaralama eylemlerini 29/07/2014 tarihinde,tehdit eylemlerini ise 20/08/2014 ve 21/08/2014 tarihlerinde işlenmesi nedeniyle birlikte işlenmediği anlaşılan TCK’nın 106. maddenin 1. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında; anılan Kanunun 35. maddesiyle değişik CMK’nın 254. maddesi gereğince sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
3-17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasa Mahkemesi’nin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve 5271 sayılı CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ... ve müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine,yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
