Mahkemesi :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Dava, 2926 sayılı Kanun kapsamında sigortalılık ve yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE,
Davanın, 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 4-(b) bendi kapsamındaki sigortalılara ilişkin olduğu, ancak, geçiş hükümlerini içeren aynı Kanunun Geçici 7. maddesindeki; “Bu Kanunun yürürlük tarihine kadar 17.07.1964 tarihli ve 506 sayılı, 02.09.1971 tarihli ve 1479 sayılı, 17.10.1983 tarihli ve 2925 sayılı, bu Kanunla mülga 17.10.1983 tarihli ve 2926 sayılı, 08.06.1949 tarihli ve 5434 sayılı Kanunlar ile 17.07.1964 tarihli ve 506 sayılı Kanunun geçici 20. maddesine göre sandıklara tâbi sigortalılık başlangıçları ile hizmet süreleri, fiilî hizmet süresi zammı, itibarî hizmet süreleri, borçlandırılan ve ihya edilen süreler ve sigortalılık süreleri tabi oldukları Kanun hükümlerine göre değerlendirilirler.” Geçici 1. maddesindeki; “17.07.1964 tarihli ve 506 sayılı, 02.09.1971 tarihli ve 1479 sayılı, 17.10.1983 tarihli ve 2925 sayılı, bu Kanunla mülga 17.10.1983 tarihli ve 2926 sayılı Kanunlara göre bağlanan veya hak kazanan; aylık, gelir ve diğer ödenekler ile 08.02.2006 tarihli ve 5454 sayılı Kanunun 1. maddesine göre ödenmekte olan ek ödemenin verilmesine devam edilir. Bu gelir ve aylıkların durum değişikliği nedeniyle artırılması, azaltılması, kesilmesi veya yeniden bağlanmasında, bu Kanunla yürürlükten kaldırılan ilgili kanun hükümleri uygulanır.” düzenlemeleri ve genel olarak Kanunların geriye yürümemesi (geçmişe etkili olmaması) kuralı gereği olarak; davanın yasal dayanağı 2926 sayılı Kanundur.
2926 sayılı Kanunun yaşlılık aylığından yararlanma şartlarını düzenleyen 17. maddesi, 4956 sayılı Kanunun 56. maddesiyle yürürlükten kaldırılmış, 4956 sayılı Kanunun 54. maddesiyle 2926 sayılı Kanuna eklenen Ek 3. maddede; 1479 sayılı Kanunun yaşlılık aylığı bağlama koşullarına ilişkin hükümleri de dahil olmak üzere bir kısım hükümlerinin 2926 sayılı Kanuna tabi sigortalılar hakkında da uygulanacağı düzenlenmiştir. Bu yönde, 1479 sayılı Kanunun 35 ve geçici 10. maddeleri hükümlerine göre; yaşlılık aylığı bağlanmasına ilişkin yazılı isteği gereğince sigortalıya davalı Kurum tarafından yaşlılık aylığı bağlanması için ayrıca; “belirli süre sigortalı olma, prim ve her türlü borçlarını ödemiş olma ve yaş haddi” koşullarının birlikte gerçekleşmiş olması gerekir. Yaşlılık aylığı bağlanması için diğer koşulların gerçekleştiği belirgin olan davacının, mahkemece kabul edilen sigortalılık süreleri de dahil olmak davalı Kuruma borcu olup olmadığı araştırılmadığı anlaşılmaktadır.
Hâl böyle olunca; usûl ekonomisi ilkesi gözetilerek, mahkemenin kabul ettiği sürelerde dahil edilmek suretiyle 01.03.1995 – 01.01.2004 tarihleri arasında ... sayılı Kanun kapsamında sigortalı olması durumda davacının prim ve her türlü borcu olup olmadığı davalı Kurumdan sorulup belirlenerek; yoksa şimdiki gibi, varsa; prim ve her türlü borçlarını ödemesi için uygun bir süre verilerek, ödeme yapması halinde, 1479 sayılı Kanunun 37. maddesi gereği olarak tüm borcu ödediği tarihi takip eden aybaşından itibaren yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmiş olması, usûl ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.