İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/10498 Esas 2015/13037 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10498
Karar No: 2015/13037
Karar Tarihi: 25.06.2015

İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/10498 Esas 2015/13037 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tarsus 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın görevi kötüye kullanma suçundan beraat etmesine karar verilmişti. Ancak, yapılan temyiz sonucunda Yargıtay, kararın hukuksal bütünlük ve tutarlılık ilkesine uyulmadan verildiği sonucuna varmıştır. Yargıtay'a göre, kararın gerekçelerinin açık ve tutarlı olması gerekiyor ve dinlenen tanık beyanlarına ilişkin ayrıntılı bir açıklama yapılmamıştır. Ayrıca, dosyada yer alan belgeler arasında tutarsızlıklar ve farklılıklar tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunu belirlemek için daha kapsamlı bir soruşturma yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: Anayasa'nın 141, CMK'nın 34, 230 ve 289/1-g maddeleri.

5. Ceza Dairesi 2013/10498 E. , 2015/13037 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2012/287425
MAHKEMESİ : Tarsus 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/03/2012
NUMARASI : 2011/4 Esas, 2012/511 Karar
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Anayasanın 141, CMK"nın 34, 230 ve 289/1-g maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının sanığı, katılanı, Cumhuriyet Savcısını ve herkesi tatmin edecek, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde olması gerektiği nazara alınarak, Yargıtayın gerekçelerde tutarlılık denetimi yapması ve bu açılardan mantıksal ve hukuksal bütünlüğün sağlanması için kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması ilkelerine uyulması gerektiği gözetilmeden, dinlenen tanık beyanlarından sanığın leh ve aleyhine olanların hangisine neden üstünlük tanındığı belirtilmeden ve Tarsus 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/ 409 Esas, 2010/ 67 Karar sayılı dosyası ile ilgili 18/02/2010 tarihli gerekçeli karara ilişkin tebligatın tanık M.. A.."a, 26/03/2010 tarihli ek karara ilişkin tebligatın ise sanığa tebliğ edildiği, buna karşın iddianamede bahsi geçen 29/03/2010 tarihli tebligatın da dosya içeriğinde bulunmadığının anlaşılması karşısında, anılan dosyanın yöntemince getirtilip incelenerek, tebligatlar arasındaki farklılığın açıklığa kavuşturulması ile sanığa izafe edilecek bir kusur bulunup bulunmadığı tespit edildikten sonra sanığın hukukî durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ve gerekçeden yoksun olarak yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.