Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9418 Esas 2019/11858 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9418
Karar No: 2019/11858
Karar Tarihi: 7.10.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9418 Esas 2019/11858 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Mala zarar verme suçundan verilen ceza temyiz edildi, ancak doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı kesin nitelikte olduğundan temyiz edilemez bulundu. Hırsızlık suçundan verilen hüküm ise açıklanmasının geri bırakılması konusunda değerlendirildi. İhbarda bulunan mahkemeye uzlaştırma işlemi yapıp yapmadığının sorulması, suça sürüklenen çocuğun denetim süresinde başka kasıtlı suçlar işleyip işlemediği ve açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. İlgili kanun maddeleri ise şöyle: Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi, Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. ve 151/1. maddeleri, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler, 5237 sayılı TCK'nun 2 ve

17. Ceza Dairesi 2019/9418 E. , 2019/11858 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I) Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibarıyla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve 14.04.2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanun"unun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II) Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın 28.01.2011 tarihinde kesinleştiği, ihbara konu olan ve 3 yıllık deneme süresi içerisinde tarihinde işlenen Burhaniye Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/93 Esas ve 2012/444 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetinin, TCK"nun 141/1. ve 151/1. maddelerinde düzenlenen hırsızlık ve mala zarar verme suçlarına ilişkin olması ve hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nun 141/1 ve 151/1 cümlesinde tanımı yapılan hırsızlık ve mala zarar verme suçlarının da uzlaşma kapsamına alındığı, 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle, 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesinin 24 ve 25. fıkralarındaki uzlaştırma bürosuna ilişkin düzenleme dikkate alınıp, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, hırsızlık ve mala zarar verme suçları yönünden, ihbar eden mahkemeye uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığının sorulması, sonucuna göre suça sürüklenen çocuğun denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle değişik gerekçeyle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07.10. 2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi