Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/4494 Esas 2020/4413 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4494
Karar No: 2020/4413
Karar Tarihi: 02.03.2020

Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/4494 Esas 2020/4413 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, şantaj suçlamasıyla yargılanan sanıkların temyiz davasını ele aldı. Ancak kararın gerekçeli belgesinin, katılanın son adresi yerine MERNİS adresine gönderildiği ve muhtarın imzasıyla tebliğ işlemi yapıldığı için usulsüz olduğu belirtildi. Dosyanın tebliğ edilmeden önceki durumuna göre yeniden incelenmesi ve ek tebliğname düzenlenmesi istendi. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10. maddesiyle ilgili açıklamalar yapıldı.

4. Ceza Dairesi 2016/4494 E. , 2020/4413 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Şantaj
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre tebligatın, öncelikle katılanın beyan ettiği, en son adrese yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması gerekir.
İncelemeye konu dosyada, gerekçeli kararın ilk olarak katılan ...’in mahkemede bildirdiği en son adrese tebliğe çıkarılması gerektiği gözetilmeden, doğrudan MERNİS adresine tebliğe çıkarıldığı, muhtarın imzasına tebliğ işleminin yapıldığı ve bu nedenle de usulsüz olduğu,
Anlaşıldığından, sanıklar ... ve ...’nin temyiz davası isteği hakkında şimdilik bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın, tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra tebliğ edildiğine dair evrak, verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenmek ve EK TEBLİĞNAME DÜZENLENDİKTEN sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine geri GÖNDERİLMESİNE, 02/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.