22. Hukuk Dairesi Esas No: 2012/10998 Karar No: 2013/10224
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/10998 Esas 2013/10224 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2012/10998 E. , 2013/10224 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi ...
DAVA : Davacı, yıllık ücretli izin alacağı, ücret alacağı, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, davacının davalı bünyesinde 23.03.1989-12.08.2005 tarihleri arasında iş makinesi ve pikap şoförlüğü işlerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilik sebebi ile sona erdiğini, davacının işçilik haklarının tarafına ödenmediğini, bakiye ücretinin mevcut olduğunu, yıllık izinlerini kullanmadığını, bayramlarda ve hafta tatillerinde ayrıca fazla mesai ile çalıştırılmasına rağmen bir ödeme yapılmadığını, otuz gün çalışmasına rağmen yirmiiki gün ücret ödendiğini belirterek müvekkilinin ücret, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, emeklilik öncesi bulunması gereken ücret alacaklarından bahisle açmış olduğu dava dilekçesinin emeklilik ardından iki yıl geçtikten sonra yani iş sözleşmesi sona erdikten sonra açılması sebebi ile iyi niyetten yoksun olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, mahkemece delil durumuna göre ve yargılama sırasında alınan bilirkişi raporuna dayanılarak davaya konu taleplerin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davacının fazla mesai ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususu uyuşmazlık konusudur. Mahkeme tarafından inceleme yaptırılan son bilirkişi kurulu raporu hükme esas alınmıştır. Bu raporda bir önceki rapora, o raporda da kendisinden önceki rapora atıfta bulunulduğu görülmektedir. Somut olayda, bordrolarda fazla mesai ücreti tahakkuku yer almamaktadır. Tanıklar davacının yaz ve kış aylarına göre çalışma koşulları hakkında ayrıntılı bilgi vermiştir. Davalı tarafından ayrıca davacıya ait görev kartları da sunulmuştur. 20.05.2009 tarihli ilk bilirkişi raporunda tüm bu deliller bir arada değerlendirilmek suretiyle alacak hesaplanmıştır. Daha sonraki diğer raporlarda yapılan değerlendirmeler dosya içeriğine ve delil durumuna uygun düşmemektedir. Mahkemece fazla mesai ücreti alacağının denetime elverişli ilk bilirkişi raporu dikkate alınarak hükme bağlanması gerekirken yazılı şekilde hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. 3-Kabule göre de reddedilen alacakların varlığına rağmen mahkemece davalı lehine ücreti vekaletin hüküm altına alınmaması hatalıdır. Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.