Danıştay 12. Daire 2020/3556 Esas 2022/820 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/3556
Karar No : 2022/820

TEMYİZ İSTEMİNDE BULUNAN (TARAFLAR)
1-DAVACI : …
VEKİLİ : Av. …

2- DAVALI : … Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının taraflarca aleyhe olan kısımlarının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Denizli İli, … Lisesinde öğretmen olarak görev yapmakta iken birleştirilen hizmet süreleri üzerinden 05/12/1995 tarihinde emekli olan davacının, 26 yıl, 11 ay, 24 gün olan hizmetlerine karşılık 3. derece ve 1600 ek gösterge üzerinden bağlanan emekli maaşının, 123 Seri Numaralı Devlet Memurları Genel Tebliğ uyarınca 1. derece 4. kademe ve 3000 ek gösterge üzerinden ödenmesi için yaptığı başvurunun reddine ilişkin … tarih ve … sayılı işlemin iptali ile mahrum kaldığı parasal hakların tarafına ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece İdare Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince; Danıştay Onikinci Dairesinin 20/12/2018 tarih ve E:2018/6116, K:2018/6622 sayılı bozma kararına uyularak; davacının Denizli Belediye … olarak görev yapmakta iken sıkı yönetim komutanlığının kararı ile görevine son verildiği, 123 seri numaralı Devlet Memurları Genel Tebliği uyarınca tekrar öğretmen olarak atandığı; anılan Tebliğe göre, Danıştay İçtihadı Birleştirme Kurulunun 07/12/1989 tarih ve E:1988/6, K:1989/4 sayılı kararı üzerine görevlerine iade edilenlere söz konusu kararın Resmi Gazete'de yayımlandığı 05/02/1990 tarihinden geriye doğru beş yılı aşmamak ve daha önce görev yaptıkları yerde sıkıyönetimin sona erdiği tarihten önceki bir tarihe taşmamak koşuluyla belirlenecek dönem için açıkta geçirdikleri sürelere ait aylık ve diğer özlük haklarının herhangi bir yargı kararı aranmaksızın ödenmesi, ödeme yapılan dönem içinde varsa kamu ya da özel teşebbüsten elde etmiş oldukları gelirlerin ödenecek miktardan mahsup edilmesi gerektiği; buna göre davacının açıkta geçirdiği sürelere ait aylık ve diğer özlük haklarının 123 Seri Numaralı Devlet Memurları Genel Tebliğinde getirilen düzenleme uyarınca hesaplanarak ödenmesi gerekirken, BAĞ-KUR ve sigortalı hizmetlerinin değerlendirilmek suretiyle, emekli keseneğine esas intibakının 1. dereceye gelmiş olmasına rağmen kazanılmış hak aylığının 3. derecede kaldığından, 3. derece için öngörülen 1600 ek gösterge uygulandığından bahisle başvurunun reddine ilişkin işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı; öte yandan, 5434 sayılı Emekli Sandığı Kanunu'nun 117. maddesinde; ''Bu kanun gereğince çeşitli adlarla ödenecek paralardan; istihkak kesbedildiği tarihlerden itibaren beş yıl sonuna kadar alınmıyan veya yazı ile müracaat edilerek aranmıyanlar Sandık lehine zamanaşımına uğrar.'' kuralı uyarınca, 05/12/1995 tarihinde emekli olan davacıya hukuka aykırılığı sabit olan dava konusu işlem nedeniyle yoksun kaldığı parasal haklarının davalı idareye başvuru tarihi olan 03/05/2010 tarihinden geriye doğru beş yıllık süre içinde kalan kısmının başka bir deyişle 03/05/2005 tarihinden sonraki parasal hak kayıplarının ödenmesi gerekmekte olup, bu tarihten önceki döneme ilişkin parasal haklarının ödenmesine olanak bulunmadığı gerekçesiyle, dava konusu işlemin iptaline, dava konusu işlem nedeniyle davacının 03/05/2005 tarihinden sonraki döneme ilişkin yoksun kaldığı parasal haklarının davalı idarece hesaplanarak davacıya ödenmesine, anılan tarihten önceki döneme ilişkin istemin ise reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN TARAFLARIN İDDİALARI: Davacı tarafından, parasal haklarının 17/06/1992 tarihinden itibaren ödenmesi gerektiği;
Davalı idare tarafından, dava konusu işlemin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

TARAFLARIN SAVUNMASI : Taraflarca temyiz istemlerinin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.


KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Yukarıda özetlenen gerekçeyle dava konusu işlemin iptali, dava konusu işlem nedeniyle davacının 03/05/2005 tarihinden sonraki döneme ilişkin yoksun kaldığı parasal haklarının davalı idarece hesaplanarak davacıya ödenmesi, anılan tarihten önceki döneme ilişkin istemin ise reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.