Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/31851 Esas 2020/7226 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/31851
Karar No: 2020/7226
Karar Tarihi: 30.06.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/31851 Esas 2020/7226 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, emlakçılık yaptığı sırada bir müşteriden aldığı kaporayı geri ödemeyerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan iddia edilmektedir. Ancak sanık, kaporayı eve sahibine verdiğini ve müşterinin evi almaktan vazgeçmesi nedeniyle kaporayı geri alıp iade ettiğini savunmaktadır. Mahkeme, gerçeğin tespiti için ilgili kişilerin ifadelerinin alınması ve delillerin değerlendirilmesi gerektiğine karar vermiştir. Bu sebeple, mahkeme kararı bozulmuştur. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 155/2. maddesi hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu, 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri ise uzlaştırma kapsamına alınmasını düzenlemektedir.

15. Ceza Dairesi 2017/31851 E. , 2020/7226 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde katılanın, emlakçılık yapan sanığa beğendiği daireyi alması için makbuz karşılığında 10.000 TL kaparo verdiği ancak sanığın katılana dairenin satışı için gerekli işlem ve aracılık hizmetini yapmadığı ve aldığı parayı da iade etmeyerek üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanığın aldığı kaporayı ev sahibine verdiğini, katılanın evi almaktan vazgeçmesi nedeniyle kaporayı ev sahibinden alıp katılana iade ettiğini, katılandan makbuz almadığını ancak katılanla ortak arkadaşları olan...ve ..."ın buna tanık olduklarını savunması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından sanığın katılana satışının yapılması hususunda bizzat gösterip sözlü anlaştıkları dairenin olay tarihi itibariyle maliki görünen kişinin açık isim ve adresinin taraflardan sorulmak suretiyle belirlenmesi, oluşa ilişkin beyanın alınması, dairenin satışı hususunda maliki tarafından sanığa verilmiş yazılı veya sözlü bir yetki olup olmadığının tesbiti ile varsa sunulacak tüm delillerin değerlendirilmesi ve sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma kapsamına alındığı da gözönünde bulundurularak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.