
Esas No: 2015/25201
Karar No: 2016/2302
Karar Tarihi: 15.02.2016
Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2015/25201 Esas 2016/2302 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
TARİHİ : 21/04/2014
NUMARASI : 2013/169-2014/182
Taraflar arasındaki imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacı payına takdir edilen karşılığın arttırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacı payına takdir edilen karşılığın arttırılması istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere göre; Esenyurt Küçükköprü mevkiinde bulunan 5134 sayılı taşınmazda ........"nın 27/02/1996 tarih ve 1996/113 sayılı encümen kararına istinaden imar uygulaması yapıldığı, bu uygulamada .......... adına kayıtlı 250.m² yüzölçümündeki bu taşınmazdan 25m² düzenleme ortaklık payı kesildiği, 151,48 m² için 1658 ada, 20 parsel sayılı taşınmazdan hisse verildiği, 73,52 m²"lik kısmın ise bedele dönüştürüldüğü hisse verilen 1658 ada, 20 parselin 26/08/1996 tarihinden tapu maliki .......... adına tescil edildiği, davacının bu taşınmazı 18/08/2006 tarihinde ........ satın aldığı, her ne kadar bölgede 2.ve 3.kez imar uygulaması yapılmış ise de bir değişiklik olmadığı anlaşılmıştır.
Bu nedenle, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalı idare vekilinin temyizine gelince;
Dava konusu taşınmazda bedele dönüştürme işleminin gerçekleştiği ilk imar uygulamasının önceki malik zamanında yapıldığından ve davacı bundan sonra o tarihteki tapu malikine verilen imar parselini satın aldığından ve bu haliyle bedele dönüştürülen karşılığın artırılmasını talep edemeyeceği bu nedenle davanın reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmeden, davanın kabulüne karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davalı idareden peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, davacıdan peşin alınan temyiz harcı ve tarafların temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 15/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.