Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8511 Esas 2018/2526 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8511
Karar No: 2018/2526
Karar Tarihi: 04.04.2018

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8511 Esas 2018/2526 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin çocuğa nitelikli cinsel istismarda bulunduğu suçlamasıyla yargılandığı bir davada, çocukların yaş küçüklüğü nedeniyle yasal vekillerinin hükümleri temyize götürme hakkı olmadığına karar vermiş ve vekilin temyiz talebini reddetmiştir. Sanık müdafii tarafından yapılan temyiz itirazları da reddedilerek, hükümler onanmıştır. Kararın gerekçesi ve delilleri kanun ve usullere uygun olduğu için, sanık lehine beraat hükmü verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gösterilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2016/8511 E. , 2018/2526 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kasten yaralama
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki kabul edilerek şikayetten vazgeçme nedeniyle kamu davasının düşmesi, kasten yaralama suçundan beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on yedi yaşı içerisinde olup zeka geriliği bulunan mağdurenin velayet hakkına sahip babası Celal"in, duruşmada müşteki sıfatıyla verdiği ifadesinde sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. Maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafiin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen düşme ve beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 04.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.