Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7571 Esas 2020/1959 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7571
Karar No: 2020/1959
Karar Tarihi: 25.02.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7571 Esas 2020/1959 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye soktuğu suçlamasıyla asliye ceza mahkemesinde yargılanmış ve mahkum edilmiştir. Sanık, adli para cezasını ödemediği için infaz aşamasında değerlendirilmiştir. Dosyada yer alan deliller gösteriyor ki, sanık alkollü olarak araç kullanarak güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak derecede tehlikeli sürüş yapmıştır. Mahkeme kararı incelendiğinde, kararda hukuka aykırı bir durum görülmemiştir. Dosya kapsamına göre, sanığın itirazı reddedilmiş ve mahkumiyet kararı onanmıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/4. maddesi - mahkumların ödedikleri veya ödemeleri gereken para cezalarının infazı
TCK'nın 62/1. maddesi - trafik kurallarına uymama suçu
TCK'nın 50/1-a maddesi - trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu
TCK'nın 179/3-2 maddesi - trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun cezası

12. Ceza Dairesi 2019/7571 E. , 2020/1959 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre; olay günü güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak derecede, 1.74 promil alkollü olarak araç kullanan sanığın cezalandırılmasına yönelik mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 25/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.