Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4446 Esas 2019/552 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4446
Karar No: 2019/552
Karar Tarihi: 05.02.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4446 Esas 2019/552 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi'nin 2018/4446 E. ve 2019/552 K. numaralı kararı, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan verilen mahkumiyet kararının istinaf başvurusunun reddedilmesini içermektedir. Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçilmiştir. Dosya incelendiğinde yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği tespit edilmiştir. Sanık müdafilerinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiştir. Kanunlar ise TCK'nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleridir.

16. Ceza Dairesi 2018/4446 E. , 2019/552 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanaatin oluştuğu, duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafilerinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 05.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.