Cinsel taciz - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/3333 Esas 2018/2502 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3333
Karar No: 2018/2502
Karar Tarihi: 03.04.2018

Cinsel taciz - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/3333 Esas 2018/2502 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, cinsel taciz, hakaret, ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyetle sonuçlanmış bir davayı ele almaktadır. Sanık hakkındaki hakaret ve kasten yaralama suçlarına ilişkin hükümler kesin nitelikli olup, temyize konu olamamaktadır. Cinsel taciz suçuna ilişkin ise, deliller ve iddia ve savunma göz önünde tutularak, suçun unsurlarına uygun şekilde tayin edildiğinden, hüküm onanmıştır. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve CMUK'un 317. maddesi hatırlatılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Kanun: Cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan kanun.
- 6217 sayılı Kanun: Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun.
- 5320 sayılı Kanun: Ceza Muhakemesi Kanunu.
- CMUK: Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu.
- 5237 sayılı TCK: Türk Ceza Kanunu.
- Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bir kısmının iptaline ilişkin karar.

14. Ceza Dairesi 2015/3333 E. , 2018/2502 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
: (Kayseri 11. Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından doğrudan tayin edilen 2.000 TL ve 1740 TL adli para cezalarının miktarları itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, sanığın anılan hükümlere yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 03.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.