Yargıtay - Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/5767 Esas 2017/3516 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5767
Karar No: 2017/3516

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/5767 Esas 2017/3516 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, yağma suçuyla ilgili verilen mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi üzerine inceleme yapmıştır. Dosya incelenerek suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmamıştır. Ancak, zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınması yasaya aykırı görülmüştür. Bu ücretleri Adalet Bakanlığı'nın ödeneklerinden karşılanması gerekmektedir. Ayrıca, kendisini vekille temsil ettiren katılana maktu vekalet ücreti verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur ve düzeltilerek onanmıştır. Mahkeme kararında bahsedilen kanun maddeleri şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150, 234 ve 239. maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 13 ve 8/1. maddeleri, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 322. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2014/5767 E. , 2017/3516 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Mahkumiyet hükmünün yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140 - 2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre yapılan değişikliğin infazda gözetilmesi olanaklı görülerek yapılan incelemede;

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1- T.C. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınmasına karar verilmesi,

2- Kendisini vekille temsil ettiren katılan ... yararına karar tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanı ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından “sanık için atanan zorunlu savunman ücretlerinin” çıkartılması ve “Karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince alınması gerekli olan 2.640.- TL vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılan ..."e verilmesine” cümlesinin hükme eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.