17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/1993 Karar No: 2019/11836 Karar Tarihi: 03.10.2019
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/1993 Esas 2019/11836 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet hükmü verilen sanık, temyiz başvurusunda bulunmuştur. Temyiz incelemesinde, mahkemenin hükmünü CMK'nın ilgili maddeleri doğrultusunda gerekçelendirdiği, tebliğatın sanığın bildirdiği son adresle MERNİS adresinin aynı olduğu için geri bırakılması kararının iştirak edilmediği belirtilmiştir. Ancak, hüküm sanığın işlediği suçun niteliği hatalı nitelendirme yapılarak eksik cezaya hükmedildiği ve Anayasa Mahkemesi kararı gereği sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği gerekçeleriyle bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 142/1-e ve 141/1. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi belirtilmiştir.
17. Ceza Dairesi 2019/1993 E. , 2019/11836 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Kurulan hükmün, CMK"nun 34. ve 230. maddelerinine uygun biçimde gerekçelendirildiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, ihbar üzerine açılan duruşma gününe ilişkin tebligatın sanığın bildirdiği son adres ile MERNİS adresinin aynı olduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki 1 ve 2 nolu görüşlere iştirak edilmemiştir. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Sanığın, müştekiye ait, patoz sonrası tarlada bırakılan samanları çalma eyleminin, TCK"nun 142/1-e maddesi yerine hatalı nitelendirmeyle TCK"nın 141/1. maddesi ile uygulama yapılarak eksik cezaya hükmedilmesi, 2-Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinde belirilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 03/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.