8. Ceza Dairesi Esas No: 2017/20161 Karar No: 2018/712 Karar Tarihi: 29.01.2018
Resmi evlenme işlemi olmadan evlenmek için dinsel tören yapmak - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/20161 Esas 2018/712 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında resmi evlenme işlemi olmadan dinsel törenle evlenmek suçlamasıyla hüküm vermiştir. Sanık bu hükme karşı temyiz başvurusunda bulunmuş, ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar itiraza tabi olup temyiz yolu bulunmadığı gerekçesiyle sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi tarafından yapılan bir iptal kararı sonucunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği anlaşılmıştır. Bu nedenle mahkeme kararı BOZULMUŞTUR. Sanığın suçlaması için kanunda belirtilen kanun maddesi 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 230. maddesinin (5) ve (6) numaralı fıkralarıdır. Mahkemenin kararında bahsedilen diğer iki kanun maddesi ise 5271 sayılı CMK'nun 231/12. ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesidir.
8. Ceza Dairesi 2017/20161 E. , 2018/712 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Resmi evlenme işlemi olmadan evlenmek için dinsel tören yapmak HÜKÜM : Hükümlülük
Gereği görüşülüp düşünüldü: 1...Sanık ... yokluğunda verilen usulüne uygun 15.12.2014 tarihinde tebliğ edilen karara karşı 12.08.2015 havale tarihli dilekçe ile temyiz talebinde bulunmuş ise de; 5271 sayılı CMK.nun 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE, mercide yanılma nedeniyle CMK.nun 264. maddesi gözetilerek istemin itiraz olarak kabulüyle gereğinin mahallinde yerine getirilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 2- Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde ise; Anayasa Mahkemesi"nin, 10.06.2015 gün ve 29382 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 27.05.2015 gün ve 2014/36 esas, 2015/51 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 230. maddesinin (5) ve (6) numaralı fıkralarının Anayasa"ya aykırı olduğu gerekçesiyle iptallerine karar verilmiş olması karşısında sanığın hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 29.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.