Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/8999 Esas 2022/22244 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanıklara yükletilen tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanık ...’un birden fazla mağdura karşı birden fazla kez gerçekleştirdiği eylemine ilişkin TCK’nın 43/2, 43/1. madde ve fıkraları uyarınca ayrı ayrı arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemiş ve sanıkların eylemlerini birden fazla kişi tarafından birlikte ve silahla gerçekleştirdiklerinin kabul edilmesine karşın, TCK'nın 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Kanunun 106/2-a ve c maddesindeki iki nitelikli hal gerçekleştiğinden alt sınırdan uzaklaşma suretiyle ceza tayin edilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
İştirak halinde işlenen suçlarda, yargılama giderinin sanıkların sebebiyet verdikleri miktarlara göre payları oranında hükmedilmesi gerekirken sanıklardan eşit olarak tahsiline karar verilmek suretiyle CMK'nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanıklar ..., ... ve ... müdafilerinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, bu nedenle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, yargılama gideri ile ilgili hüküm fıkrasının çıkarılarak yerine, "sanıkların sebebiyet verdiği yargılama giderinden payları oranında ayrı ayrı tahsiline” ibaresinin eklenmesi biçiminde sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunun HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.