5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu"na muhalefet suçundan sanık ..."ün, anılan Kanunun 3/5, 4/7, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 8 yıl 4 ay hapis ve 3.320,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair İSKENDERUN 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 31/05/2018 tarihli ve 2017/1 esas, 2018/135 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı"ndan verilen 26.07.2021 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 23.09.2021 tarihli ve KYB. 2021/96910 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
1-Dosya kapsamına göre,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 150/3. maddesinde yer alan, "Alt sınırı beş yıldan fazla hapis cezasını gerektiren suçlardan dolayı yapılan soruşturma ve kovuşturmada ikinci fıkra hükmü uygulanır" şeklindeki düzenleme nazara alındığında, 5607 sayılı Kanun’un 3/5 ve 4/7. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 150/3. maddesi uyarınca, sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, savunma hakkının kısıtlanması suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde,
2- Kabule göre de;
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 07/01/2020 tarihli ve 2016/2862 esas, 2020/267 karar sayılı ilamında, "davaya konu toplam 1.560 Kg. kaçak kırmızı etin ele geçirildiği olayda; her ne kadar mahkemece, kovuşturma aşamasında dinlenilen tutanak mümzii veteriner hekim tanıkların, renk değişikliğine uğrayıp kokuştuğu, bozulduğu ve bu haliyle çevre, insan ve toplum sağlığını bozacak şekilde güvensiz gıda olduğu tespit edilen suça konu etlerin imha edildiğine yönelik beyanları karşısında, suça konu etleri kasaplara satacağını beyan eden sanık hakkında 5607 sayılı Yasanın 4/7. maddesi uyarınca nitelikli halden temel cezanın belirlenmesi suretiyle uygulama yapılmış ise de; 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu"nun 4/7. maddesinde "Kaçakçılık suçunun konusunu oluşturan eşyanın, Devletin siyasî, iktisadî veya askerî güvenliğini bozacak ya da çevre veya toplum sağlığını tehdit edecek nitelikte olması halinde, fiil daha ağır cezayı gerektiren bir suç oluşturmadığı takdirde, verilecek hapis cezası on yıldan az olamaz." şeklinde öngörülen düzenlemeye göre toplum ve çevre sağlığını tehdit edecek nitelikteki eşyanın, özellikle zararlı atık ve artık madde veya tehlike yaratan eşya olmasının gerektiği, anılan hükümde suça verilen önem dolayısıyla hapis cezası alt sınırının bu nedenle on yıl olarak belirlendiği açıktır. ... sanığın eyleminin 5607 sayılı Yasanın 4/7. maddesi anlamında toplum ve çevre sağlığını tehdit eder mahiyette olmadığı, atılı suçun ancak büyük çapta çevre ve toplum sağlığını tehdit eden toplumsal olaylarda oluşabileceği, aynı zamanda anılan maddede kaçakçılık konusu eşyanın bizatihi imalatının çevre veya toplum sağlığını tehdit edecek nitelikte olmasının arandığı da gözetilerek, uygulama yeri olmayan 5607 sayılı Yasanın 4/7. maddesi uyarınca hüküm tesis edilerek sanık hakkında fazla ceza tayini,.." şeklinde belirtilmesine nazaran,
Diğer sanık ..."tan ele geçirilip el konulan 880 kg kaçak etin imha işlemleri sonrasında, toprağa gömülmesini müteakip, bu kez söz konusu etlerin 620 kg "lık kısmının sanık ... tarafından gömüldüğü yerden çıkartıldığı ve satılmak üzere sanıklarca nakledildiği sırada, yeniden ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen somut olay nedeniyle yapılan yargılama sırasında alınan 12/05/2014 tarihli bilirkişi raporunda, üzerine mazot dökülüp gömülmek
suretiyle imha işlemleri gerçekleştirilen ve gömüldüğü yerden 3 gün sonra çıkartılan etlerin toplum ve çevre sağlığını riske edeceğinin belirtildiği, yine 02/06/2015 tarihli bilirkişi raporunda da sanıkta yakalanan etlerin gıda vasfını yitirmiş olduğu ve güvenilir olmayan, insan sağlığı için tehlike oluşturan ve tüketime uygun olmayan gıda olduğunun belirtildiğinin anlaşılması karşısında, sanıktan ele geçirilen kaçakçılık konusu etin çevre veya toplum sağlığını tehdit edecek nitelikte olduğu hakkında tereddüt bulunmadığı, ancak eylemin 5607 sayılı Kanun"un 4/7. maddesindeki suçun oluşturabilmesi ve anılan madde uyarınca ceza verilebilmesi için ayrıca, büyük çapta çevre ve toplum sağlığını tehdit eden toplumsal olaylara vücut verecek mahiyette olmasının gerektiği, sanığın eyleminin ise belirtilen mahiyette olmadığı, bu halde sanık hakkında anılan Kanunun 4/7. maddesi uyarınca hüküm kurulamayacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde fazla ceza tayininde, isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarnamesinin (2) numaralı madde içeriğindeki hususlar yerinde görüldüğünden, İSKENDERUN 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 31.05.2018 tarih, 2017/1 Esas ve 2018/135 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309/4-a maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, bozma nedenine göre kanun yararına bozma isteminin (1) numaralı maddesi yönünden karar verilmesine yer olmadığına, 16.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi