(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2020/417 E. , 2020/2555 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, hafta tatili ücret alacağı haricindeki hüküm altına alınan alacaklara yürütülen faiz başlangıç tarihleri konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşverenin dava tarihinden önce temerrüde düşürülmesi durumunda, istekle bağlı olarak temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmelidir. Bunun dışında dava veya ıslah tarihlerinden itibaren talep edilen miktarlarla sınırlı olarak faize karar verilmelidir.
Somut olayda, davalı taraf davacı vekilinin 19.01.2012 tarihli ihtarnamesiyle hafta tatili ücreti alacağı haricinde temerrüde düşürüldüğünden hafta tatili ücreti alacağı dışında ıslah edilen fazla mesai ücret, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı ve dava ve ıslah dilekçelerinde talep edilen yıllık izin ücreti alacağına ilişkin miktarlara da davacının talebi doğrultusunda temerrüt tarihinden itibaren faize karar verilmemiş oluşu hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Ancak belirtilen bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 1nci bendinde yer alan,
“50 TL yıllık izin alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte, 1.402,72 TL yıllık izin ücreti alacağının ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte,
2.000,00 TL fazla mesai alacağının temerrüt tarihi olan 31/01/2012 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek banka faiziyle birlikte, 824,65 TL fazla mesai alacağının ıslah tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek banka faizi ile birlikte,
500,00 TL ulusal bayram ve genel tatil alacağının temerrüt tarihi olan 31/01/2012 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek banka faiziyle birlikte, 974,67 TL ulusal bayram ve genel tatil alacağının ıslah tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek banka faiziyle birlikte” kısımlarının çıkartılarak yerlerine,
"1.452,72 TL yıllık izin alacağının temerrüt tarihi olan 31/01/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte,
2.824,65 TL fazla mesai alacağının temerrüt tarihi olan 31/01/2012 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek banka faiziyle birlikte,
1.474,67 TL ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının temerrüt tarihi olan 31/01/2012 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek banka faiziyle birlikte" rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.
