Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :TCK’nın 85/1, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, saat 09.05 sıralarında sanık sürücünün sevk ve idaresindeki otomobil ile bölünmüş tek yönlü yolda sağ şeridi takiben seyir halindeyken sola doğrultu değiştirdiği esnada kendisiyle aynı yönde sol şeridi takiben seyreden mağdur sürücünün sevk ve idaresindeki kamyonet ile çarpışması sonucu, sanığın asli kusurlu olarak mağdurun ölmesine neden olduğu olayda,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kusurlu olmadığına, alt sınırdan çok fazla uzaklaşıldığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre, 01.10.2019 tarihli oturumda vekili aracılığıyla cezanın adli para cezasına çevrilmesini talep eden, duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir hali bulunmayan, pişmanlığını dile getiren, adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında “Sanık hakkında verilen hapis cezası dikkate alındığında, sanığın yeniden suç işlemeyeceği konusunda mahkememizde olumlu kanaat oluşmadığından” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile TCK"nın 50. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.