MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, mülkiyeti davalıya ait olan .... Mevkinde bulunan 101 ada 77 parsel 41.315 m2 tarlanın batı kısmında bulunan 2.315,00 m2 bahçeli alanın ücreti peşin tahsil edilmek kaydı ile 49 yıllığına tarafına kiralandığını, taraflar arasında 08/02/2014 tarihinde kira sözleşmesi imzalandığını, sözleşmeye sehven kira süresinin 30 yıl yazıldığını, ancak şahitlerin bilgisinde sözleşmenin 49 yıllığına yapıldığını, 49 yıllık kira bedelinin peşin olarak ödenmiş olmasına rağmen davalının kiralanan yeri satmak sureti ile kira sözleşmesini feshettiğini, kira bedelinin sözleşmede ne kadar olduğunun açıkça belirtilmediğini, ancak 2135 m2"lik bahçenin yıllık kira bedelinin ne kadar olacağının bilirkişi marifetiyle tespit edilebileceğini, ileri sürerek,peşin ödenen kira bedeli olan 49.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ,yapılan sözleşme metni ve görüntüsünden anlaşılacağı üzere şekli olarak 30 yıllık olarak yapıldığını, bu konuda kendisinin 30 yıllık bedele imza attığını,sözleşmenin altına yazılan 49 yıllık süre ve bedelinin ödendiğine dair ibarelerin sonradan yazıldığını,bu konuda kendisinin muvafakati ve altında imzası bulunmadığını,sözleşmede belirtilen yerle ilgili bir bedel almadığını,bu konuda davacı tarafın yapılan ödeme miktarını ve ödemeyi ispat etmesi gerektiğini,sözleşmede bedelin belirtilmediğini, davayı kabul anlamına gelmemek kaydı ile bedel alındığı konusunda mahkemece kanaat oluşması halinde 2.315m2’lik yerin ne kadara kiralanacağı ve bunun 30 yıllık değerinin peşin ödenmesi kaydı ile yıllık kiraların ortalama peşin sermaye değerinin belirlenmesi gerektiğini savunarak,davanın reddini istemiştir.

Mahkemece,davacı tarafından açılan kira alacağından kaynaklanan alacak davasının kabulü ile, 49.000 TL kira alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş,hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava;kira alacağından kaynaklı alacak istemine ilişkindir.
İspatın konusunu tarafların üzerinde anlaşamadıkları ve uyuşmazlığın çözümünde etkili olabilecek çekişmeli vakıalar oluşturur. HMK’nun ispat yükünü düzenleyen 190. maddesine göre ispat yükü; kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir. Kanunun belirli delillerle ispatını emrettiği hususlar, başka delillerle ispat edilemez. Kural olarak kira ilişkisinin varlığını ve aylık kira bedelinin ne kadar olduğunu ispat külfeti davalı kiraya verene, kira bedelinin ödendiğinin ispat külfeti ise davacı kiracıya aittir.
Somut olayda;taraflar arasında dosya kapsamında yer alan 08.02.2014 tarihli yazılı kira sözleşmesinin akdedildiği,sözleşme metni incelendiğinde ise davaya konu edilen 101 ada 77 parsel no"lu tarlada batı kısmında bulunan ve aynı tapuya dahil 2.315 m2"lik alanın ücreti tahsil edilerek davacıya 30 yıllığına kiraya verildiğinin belirtildiği anlaşılmaktadır.Davalı kiraya veren herhangi bir bedel almadığını ve sözleşme metni altında yazan 49 yıllık süre ve bedelin ödendiği kısımlarının metne sonradan eklendiğini ileri sürmüş ise de, dosya kapsamına sunduğu deliller ile bu savunmasını kanıtlayamamıştır.
Bu itibarla mahkemece ispat yükünün davalı tarafta olduğu ve davalı tarafça da delilleri arasında yemin deliline de açıkça dayanılmış olmakla,davalı tarafa davacı kiracıya yemin teklif etme hakkı 6100 sayılı HMK’nun 225 vd. maddelerine uygun şekilde hatırlatılması ve sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken; eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş,bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.