MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... tarafından, davalı ... aleyhine 05/01/2009 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminat yönünden davanın reddine, manevi tazminat yönünden ise davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/01/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda maddi tazminat istemi reddedilmiş, manevi tazminat yönünden ise istemin kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının kayınpederi olduğunu, kızıyla aralarındaki boşanma davasının da derdest olduğunu, davalının 9 gün iş ve güçten kalacak şekilde kendisini yaraladığını belirterek maddi ve manevi tazminat istemiştir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak alınan bilirkişi raporunda, davacının basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek düzeyde yaralandığı, maruz kaldığı olaya bağlı geçici veya kalıcı iş göremezlik tayinine mahal olmadığının bildirilmesi nedeniyle davacının maddi tazminat isteminin reddine, ancak,davacının uğramış olduğu darp neticesinde elem ve acı çektiği bu nedenle davalıdan manevi tazminat talep etmesinde haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Borçlar Kanunu 47. maddesi (TBK md.56) hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu olayda; olay tarihi, olayın gelişimi, yaralanmanın niteliği ve yukarıda anılan ilkeler göz önüne alındığında davacı yararına takdir edilen manevi tazminat tutarı fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) no’lu bentte açıklanan nedenle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 09/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.