Tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1994 Esas 2020/4358 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1994
Karar No: 2020/4358
Karar Tarihi: 27.02.2020

Tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1994 Esas 2020/4358 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların katılanı kasten yaralama suçundan açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararına sadece itiraz yolunun açık olduğu belirtilirken, sanık müdafilerinin temyiz davası isteği hakkında karar verilmediği ifade edilmiştir. Katılan sanık müdafisinin tefhim edilen karara karşı yasal süre içinde yapılan temyiz isteği reddedilmiştir. Tehdit suçundan verilen beraat kararı temyiz edilmiş, ancak temyiz iddiaları yerinde görülmediği için reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak CMUK'un 310/1-2. ve 317. maddeleri belirtilmiştir.

4. Ceza Dairesi 2016/1994 E. , 2020/4358 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, katılan sıfatını alan ..."ın karar başlığında müşteki olarak gösterilmesinin mahallinde düzeltilmesi olanaklı görülerek ve kurulan hükümleri yalnızca, katılan sanıklar ..., ... ve ... müdafilerinin temyiz ettikleri belirlenerek, dosya görüşüldü:
1-Sanıklar ... ve ..."ın, katılan ..."e yönelik, kasten yaralama suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2-Katılan sanık ... müdafiinin, yüzüne karşı verilerek 13/05/2014 tarihinde yöntemince tefhim edilen hükme karşı, 1412 sayılı CMUK"un 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra, 23/06/2014 havale tarihli dilekçeyle, katılan sanık ... müdafii tarafından yapılan temyiz isteminin, aynı Kanunun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
3-Sanık ..."in, katılanlar ... ve ..."a yönelik tehdit eyleminden dolayı verilen beraat kararına yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Eyleme ve yükletilen tehdit suçundan verilen beraat kararına yönelik, katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 27/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.