Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama - kasten yaralama - silahla tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16859 Esas 2020/566 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama, kasten yaralama, silahla tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar müdafiileri

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... müdafiinin süresinde verdiği süre tutum dilekçesinin sanık sıfatına yönelik olduğu, katılan sıfatına yönelik temyiz dilekçesini, süresinden sonra 04.01.2016 tarihinde verdiği anlaşılmakla, ... bakımından sanık sıfatına yönelik inceleme yapılmakla,
1) Sanık ... hakkında basit kasten yaralama ve silahla tehdit suçlarından kurulan verilen kararlara yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanıklar hakkında verilen 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere, dosyanın temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında silahla yaşamsal tehlike geçirecek şekilde kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanığın, önce 1968 doğumlu katılan ..."ya yönelik tabancasını doğrultarak "seni öldürürüm" diyerek tehdit ettiği, ardından katılanlar 1993 doğumlu ..., ... ve ..."ya tabancasını doğrultarak "sizi öldürürüm" diyerek tek fiille her üç katılana tehdit eyleminde bulunduğu anlaşılmakla oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nin 43/2. maddesi gereğince zincirleme suçtan arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılarak eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA, 13.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.