Davacı ... ile davalı ... vek. Av. ... arasında görülen menfi tespit davası hakkında ... Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 15/07/2014 gün ve 2013/167-2014/179 E.K. sayılı hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı vek. Av. ... gelmiş, diğer taraftan kimse gelmemiş olduğundan onun yokluğunda duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-

Mahkeme hükmü davalı vekiline, 01.09.2014 tarihinde tebliğ edilmiş, 17.09.2014 havale tarihli temyiz dilekçesi HUMK’nın 432.maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra 18.09.2014 tarihinde temyiz defterine kaydedilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine 29/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.