Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6243 Esas 2020/1932 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6243
Karar No: 2020/1932
Karar Tarihi: 24.02.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6243 Esas 2020/1932 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Olayda, sanığın kontrolündeki otobüsün direksiyon hâkimiyetini kaybederek bir yaya çarpması sonucu yaralanmıştır. Sanık, mahkumiyet kararını temyiz etmiştir ancak mahkeme kararı onanmıştır. Mahkemeye göre, sanık tam kusurlu bulunmuştur. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarihli ilamlarında da belirtildiği üzere, sanık hüküm gereği adli para cezasını ödemediği takdirde, infaz aşamasında değerlendirilecektir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 89/1, 2-b, 62/1, 52/2, 53/6 maddeleri yargılamada kullanılmıştır.
12. Ceza Dairesi         2019/6243 E.  ,  2020/1932 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b, 62/1, 52/2, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Olay günü saat 13.30 sıralarında sanık ... sevk ve idaresindeki...plakalı otobüs ile... caddesinden... istikametine doğru sağ şeridi takiben seyir halinde iken ... önü yakınlarına geldiğinde,önünde bulunan minibüsü geçmek için sola manevra yaptığında, karşıdan karşıya geçmek için orta refüjde beklemekte olan katılan yaya ..."ya, otobüsünün ön sol dikiz aynasıyla çarpmasıyla katılananın 4. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması ile neticelenen, sanığın asli ve tam kusulu bulunduğu olayda;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın cezaya ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 24/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.