Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5851 Esas 2019/6732 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5851
Karar No: 2019/6732
Karar Tarihi: 26.09.2019

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5851 Esas 2019/6732 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2008 yılında sahte fatura kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Sanık suçlamaları kabul etmese de, vergi inceleme raporunda faturalara konu olan emtiaların gerçek olduğu ve ödemelerin çek veya banka havalesi yoluyla yapıldığı belirtilmiştir. Ancak, mal ve para akışını gösteren belgelerin tam olarak incelenmemesi, faturaları düzenleyen şirketlerin ve sahte fatura kullandığı iddia edilen şirketin belgelerinin karşılıklı bilirkişi incelemesi yapılmaması nedeniyle sanığın hukuki durumunun tayin edilememiştir. Bu nedenle, eksik araştırma ile mahkumiyet hükmü verilmesi yasaya aykırıdır ve hüküm bozulmuştur. 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hüküm bozulmuştur.
11. Ceza Dairesi         2016/5851 E.  ,  2019/6732 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Sahte fatura kullanma
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmolunan cezanın türü ve süresine göre koşulları bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 318. maddesi uyarınca reddine oy birliğiyle karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
    Sanığın “2008 takvim yılında sahte fatura kullanma“ suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanığın, faturalara konu alışverişlerin gerçek olduğunu, ödemelerini çek ya da banka havalesi yoluyla yaptıklarını beyan ederek suçlamaları kabul etmemesi; ödemelere ilişkin çek ve banka havale dekontlarını dosyaya ibraz etmesi; vergi inceleme raporunda, faturalara konu emtiaların mükellef kurumun işlerinde kullanılan zorunlu girdiler içerisinde bulunduğunun ve mükellef kurumun faturalardaki emtiaları almadığı yönünde bir tespit yapılmasının mümkün olmadığının belirtilmesi karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan ve sanık tarafından suretleri ibraz edilen banka dekontları ile çekler, diğer banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları düzenleyenlerin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da dikkate alınarak faturaları düzenleyen şirketler ile sahte fatura kullandığı iddia olunan şirketin ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması; suça konu faturaları düzenleyen şirket yetkilileri dinlenerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kime verdiklerinin, sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması; çekle ve banka yoluyla yapıldığı iddia edilen ödemelere ilişkin tahsilatların kim ya da kimler tarafından yapıldığı, düzenleyen şirket hesaplarına intikal edip etmediğinin, ödemelerin muvazaalı olup olmadığının tespitine çalışılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik araştırma ile mahkûmiyet hükmü kurulması,
    Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 26.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.