Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ikişer kez - kasten yaralama ikişer kez - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1488 Esas 2018/2422 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1488
Karar No: 2018/2422
Karar Tarihi: 03.04.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ikişer kez - kasten yaralama ikişer kez - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1488 Esas 2018/2422 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme çocuk mahkemesinde gerçekleşen bir olayda, çocuklara ikişer kez kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet vermiştir. Temyiz durumunda ilk derece mahkemesinin kararının incelenmesinde, yargıtay ceza genel kurulunun da belirttiği gibi, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerekmektedir. Burada kanuni düzenlemeler 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ve CMUK'un 305/1. maddesi olarak belirtilmiştir. Suça sürüklenen çocuklar hakkında kasten yaralama suçlarından verilen adli para cezalarının kesin nitelikte olduğunu ve bu sebeple temyiz edilemeyeceğini belirten karar, mahkemece verilmiştir. Ancak suça sürüklenen çocukların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından verilen hükümlerinde, kanun maddesi yanlış belirtilmiş ve hüküm bozulmuştur. 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesi kapsamında suçun gerçekleştiği göz önüne alınmadığı için hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317, 321 ve 326. maddeleridir.

14. Ceza Dairesi 2015/1488 E. , 2018/2422 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN
ÇOCUKLAR : ..., ...
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (ikişer kez), kasten yaralama (ikişer kez)
HÜKÜM : Mahkumiyet (ikişer kez)

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuklar haklarında kasten yaralama suçundan (ikişer kez) kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup buna göre mahkemece suça sürüklenen çocuklar haklarında kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 1.320"er TL adli para cezalarına ilişkin hükümlerin miktar itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, suça sürüklenen çocuk ... müdafii ile suça sürüklenen çocuk ..."ın anılan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan (ikişer kez) kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suça sürüklenen çocukların suç tarihlerinde, mağduru kollarından tutup zorla okul bahçesinden yirmi metre uzaklıktaki parka götürüp kasten yaralamaları şeklinde gerçekleşen eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 109/2. maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 109/1. maddesi ile hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk ... müdafii ile suça sürüklenen çocuk ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarları itibariyle kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 03.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.