2. Ceza Dairesi Esas No: 2018/6173 Karar No: 2019/5840 Karar Tarihi: 26.03.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6173 Esas 2019/5840 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından dolayı mahkum edilmiştir. Karar temyiz edilmiş olsa da, bu itiraz reddedilmiştir. Kararda, 20/07/2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanun'un 21. maddesine atıfta bulunularak, temyiz süresinin yedi gün yerine on beş gün olduğu belirtilmiştir. Ancak daha önce Yargıtay incelemesinden geçmiş dosyalarda bu süreye ilişkin bir değişiklik yapılmamıştır. Bu nedenle sanığın temyiz istemi süresinde kabul edilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise; 5271 sayılı CMK'nın 291/1 maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 305-326 maddeleri ve 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi kararda yer almaktadır.
2. Ceza Dairesi 2018/6173 E. , 2019/5840 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 20/07/2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanun"un 21. maddesiyle yapılan değişiklik uyarınca 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde yedi gün olarak belirtilen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği, ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay"dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK"nun 305-326. maddeleri uygulanmakta olduğundan, daha önce Yargıtay incelemesinden geçmiş dosyada temyiz süresine ilişkin bir değişiklik yapılmadığı dikkate alındığında; 01/03/2018 tarihli kararda temyiz süresinin tebliğ tarihinden itibaren 15 gün olduğu belirtilerek yanıltmaya neden olunduğunun anlaşılması karşısında; yokluğunda verilip 10/04/2018 tarihinde tebliğ edilen kararı 24/04/2018 tarihli temyiz dilekçesi ile temyiz eden sanık ...’ın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; Bozma sonrası yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 26/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.