Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/6151 Esas 2015/2731 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/6151
Karar No: 2015/2731
Karar Tarihi: 22.05.2015

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/6151 Esas 2015/2731 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak davasında, Tüketici Mahkemesi'nin görevli olmadığını ve Asliye Hukuk Mahkemesi'nin görevli olduğunu belirtmiştir. Bunun sebebi, mülga 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un tüketiciyi sınırlı olarak korumasıdır. Eser sözleşmesi gibi istisna sözleşmeleri, bu kanunun hükümlerinin uygulanması için uygun değildir. Bu nedenle, yerel mahkemenin görevsizlik kararı yerine esas hakkında karar vermesi hatalıdır. Kanun maddeleri olarak, 6502 sayılı Kanun ve mülga 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un 3/e maddesi belirtilmiştir.

15. Hukuk Dairesi 2014/6151 E. , 2015/2731 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Tüketici Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden dolayı oluşan alacağın tahsiline ilişkindir.
Dava ve karar tarihlerinde yürürlükte bulunması nedeniyle zaman bakımından uygulanması gereken, 6502 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılan mülga 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.2.2003 gün ve 2003/15-127 E., 2003/102 K. sayılı kararında bu husus belirtilmiştir. Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığından, davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nin görevli olması nedeniyle yerel mahkemece görevsizlik kararı yerine esas hakkında karar verilmesi yerinde görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 22.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.