5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/6489 Esas 2021/17425 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/6489
Karar No: 2021/17425
Karar Tarihi: 15.12.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/6489 Esas 2021/17425 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında \"5607 sayılı Kanuna muhalefet\" suçundan hüküm vermiş ve müsadere cezası verilmiştir. Ancak suç tarihine göre sanığın eylemi farklı kanun maddeleri kapsamında değerlendirilmiştir. Yapılan incelemede, son yapılan kanun değişiklikleri de dikkate alınarak ceza miktarı belirlenmemiş ve sanık lehine olan hükümler de göz önünde bulundurulmamıştır. Ayrıca, hüküm oluşturulurken ilgili kanun maddelerinin tam ve eksiksiz şekilde dikkate alınmaması nedeniyle mahkeme kararı bozulmuştur. Özetle, mahkeme kararı çeşitli kanun maddelerine atıfta bulunarak verilmiştir, ancak son yapılan değişiklikler doğru bir şekilde yansıtılmamıştır. Kanun maddeleri incelendiğinde:
- 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi
- 5607 sayılı Kanunun 3/5, 3/10. madde ve fıkraları
- 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesi
- 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Kanunun 61. ve 62. maddeleri
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2021/6489 E. , 2021/17425 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM :Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-TCK"nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
4- 5275 sayılı CGTİHK "nun 106/3. maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.